Enes B.Malik [Radıyalllahu anh] şöyle nakleder:
``Hz.Ömer [Radıyallahu anh] bir gece devriye gezerken,bir kafilenin konakladığını görür ve onlara karşı hırsızlık yapılmasından endişe eder.
O esnada Abdurrahman B. Avf ile karşılaşır ve derki:
'Devriye gezerken konaklamış bir kafileye rastladım. Uyuduklarında hırsızların eşyalarını çalmasından korkuyorum. Gel beraber onların eşyalarını bekleyelim!'
Kafiledekilere yakın bir yere oturup onlara bekçilik yaparlar.
Sabah namazı vakti girince Hz Ömer (r.a) kafiledekilere namaz vaktinin girdiğini duyurur ve onların kalmaya başladıklarını görünce yanlarından ayrılırlar.´´
Hz. Ali'den de [radıyallahu anh] şöyle rivayet edilir:
``Bir gün Ömer'i sabah erkenden vadiye doğru giderken gördüm ve nereye gittiğini sordum.'Zekat develerinden biri kaçmış, onu yakalamaya gidiyorum!'
Ey Ömer!
Senden sonra gelecek olan halifeleri zelil ettin, dedim.
'Sakın beni kınama ey Ali! Yemin ederim ki Fırat kenarında bir oğlak nehre düşse, kıyamet günü bunun hesabı Ömer'den sorulur.``
